Βλέπουμε και ζούμε μία συνεχόμενη επιδείνωση τόσο του φυσικού μας περιβάλλοντος όσο και του αστικού. Η Αθήνα και ιδιαίτερα το κέντρο της, είναι μία από τις πιο υποβαθμισμένες περιοχές στον ανεπτυγμένο κόσμο ως προς την αναλογία τετραγωνικών μέτρων πρασίνου και κατοίκων. Ζούμε δυστυχώς σε μία πόλη που πνίγεi την ανάσα. Τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού τυχαίνει να περνούμε δίπλα από τον Εθνικό Κήπο και νιώθουμε αμέσως τη διαφορά της θερμοκρασίας.
Πιστεύω ακράδαντα στην εφαρμογή της κοινής λογικής στα σύνθετα προβλήματα αντί των «μεγαλόπνοων» μελετών που ποτέ δεν εφαρμόζονται. Πρέπει να απαιτήσουμε πέρα από το μητροπολιτικό πάρκο του Ελληνικού τη δημιουργία μικρών πάρκων – πλατειών σε όλα τα δημοτικά διαμερίσματα της Αθήνας, και ιδιαίτερα στο πιο πυκνοδομημένα και πυκνοκατοικημένα.
Ωστόσο υπάρχουν και οι λύσεις που βρίσκονται στα χέρια μας. Που η εφαρμογή τους εξαρτάται από τη δική μας διάθεση και θέληση να αλλάξουμε τα πράγματα και να βελτιώσουμε άμεσα την καθημερινότητά μας.
Μία τέτοια πρόταση είναι και το «πρασίνισμα της ταράτσας». Με σχετικά μικρός κόστος μπορούμε να έχουμε πολλαπλάσιο όφελος για τις ζωές μας. Επιστημονικές μελέτες δείχνουν ότι μπορούμε να βελτιώσουμε το μικρό-κλίμα στις πολυκατοικίες μας, στις γειτονιές μας και στην πόλη μας. Φυτεύοντας τις ταράτσες και τα μπαλκόνια μας, «πρασινίζουμε» τη ζωή μας, ρίχνουμε τη θερμοκρασία, δημιουργούμε συνθήκες φυσικής μόνωσης και συμβάλλουμε στον περιορισμό των τιμών των ρύπων.
Είναι κάτι που εξαρτάται αποκλειστικά από εμάς και τη διάθεσή μας. Πρέπει να διεκδικούμε, αλλά εκεί που μπορούμε πρέπει και να δρούμε, να παίρνουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Αυτό ακριβώς άλλωστε σημαίνει ενεργή κοινωνία των πολιτών.
Μπες και δες
http://www.teihal.gr/mec/professors/mvrachop/green_terrace.htm
http://www.buildings.gr/greek/aiforos/exikon/prassinessteges.htm
http://www.greenpeace.org/greece/137368/137396/138769
Ωστόσο υπάρχουν και οι λύσεις που βρίσκονται στα χέρια μας. Που η εφαρμογή τους εξαρτάται από τη δική μας διάθεση και θέληση να αλλάξουμε τα πράγματα και να βελτιώσουμε άμεσα την καθημερινότητά μας.
Μία τέτοια πρόταση είναι και το «πρασίνισμα της ταράτσας». Με σχετικά μικρός κόστος μπορούμε να έχουμε πολλαπλάσιο όφελος για τις ζωές μας. Επιστημονικές μελέτες δείχνουν ότι μπορούμε να βελτιώσουμε το μικρό-κλίμα στις πολυκατοικίες μας, στις γειτονιές μας και στην πόλη μας. Φυτεύοντας τις ταράτσες και τα μπαλκόνια μας, «πρασινίζουμε» τη ζωή μας, ρίχνουμε τη θερμοκρασία, δημιουργούμε συνθήκες φυσικής μόνωσης και συμβάλλουμε στον περιορισμό των τιμών των ρύπων.
Είναι κάτι που εξαρτάται αποκλειστικά από εμάς και τη διάθεσή μας. Πρέπει να διεκδικούμε, αλλά εκεί που μπορούμε πρέπει και να δρούμε, να παίρνουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Αυτό ακριβώς άλλωστε σημαίνει ενεργή κοινωνία των πολιτών.
Μπες και δες
http://www.teihal.gr/mec
http://www.buildings.gr/greek
http://www.greenpeace.org
8 σχόλια:
Με βρίσκουν σύμφωνο αυτά που υποστηρίζεται.
Μπορεί όμως η πολιτεία και ειδικότερα ο Δήμος της Αθήνας να δημιοργήσουν πρόγραμμα στήριξης του κινήματος της πράσινης ταράτσας, όπως γίνεται με την ανάπλαση των όψεων των κτιρίων.
Synharitira kai kali epitihia stis ekloges. Perimena to site sas noritera.
epitelous stin proti grammi nea prosopa kai malista gynaikes.
Na leitourgisi os paradigma gia oles tis eklogikes periferies.
Πρέπει να γίνει λόγος και για τα δημόσια μέσα μεταφοράς και κυρίως τα λεοφωρεία που είναι πολλών χρόνων και ρυπαίνουν ανεξέλεγκτα. Γιατί να μην κυκλοφορούν στους δρόμους της Αθήνας μόνο λεοφωρεία φυσικούν αερίου;;;
περί πάρνηθος...
Αναδάσωση; Προφανώς και δεν αποτελεί λύση. Οι κανονικοί οικολόγοι (και όχι αυτοί που μέχρι χθές θα ψήφιζαν για τη διατήρηση αυθαιρέτων μέσα σε δάση) προτείνουν την μή αναδάσωση σαν μόνη λύση για την αναγέννηση των καμμένων δασών. Προτιμότερο είναι η ουσιαστική απαγόρευση της βόσκησης στα αποψιλωμένα δάση, και βέβαια η μή αλλαγή χρήσης του δάσους (από υψηλής βλάστισης σε χορτολιβαδική έκταση - αγρό - οικισμό). Ατυχώς το blog μου διαβάζεται μόνο από την Έλενα, οπότε δεν τρέφω αυταπάτες ότι από αύριο κιόλας οι Γιωργάκηδες και οι Κωστάκηδες δεν θα αρχίσουν να αναδασώνουν και να φωτογραφίζονται.
Η φωτιά/ θάνατος είναι μέρος της ζωής (και για τους ανθρώπους και για τα δένδρα). Η φωτιά από μόνη της θανατώνει τα παλαιά δένδρα, για να βρούν χώρο τα νέα βλαστάρια. Παλαιότερα, το δάσος ήταν πηγή ζωής για τον άνθρωπο. Πηγή πρώτης ύλης. Πλοία, καύσιμα, ρετσίνη κλπ. πήγαζαν από εκεί. Πλέον αποτελεί μόνο πόλο αναψυχής. Θυμάμαι, 20 χρόνια πρίν, είδα τα πευκοδάση της Σκοπέλου. Δάση με ημερομηνία λήξεως. Δεν παίρνουμε πιά το ρετσίνι, δεν ξηλεύουμε αρκετά την πεύκη. Υπάρχει συσσώρευση ξυλείας, οπότε κάποια στιγμή θα καεί. (Κάηκε τελικά το 1988). Σήμερα πως είναι; Καλύτερο από πρίν. Γιατί το πεύκο από μόνο του αναπαράγεται. Αρκεί να μήν ενοχλούνται τα νεοβλάσταρα.
Περι Πάρνηθος ο λόγος. Καλά έκανε και κάηκε. Είναι μία χρησή ευκαιρία, να αφήσουμε την φύση να επανέλθει. Καλά έκαναν και κάηκαν πολλά ελάφια. Ούτως εί άλλως θα λιμοκτονούσαν λόγω της έλειψης ανταγωνιστικού είδους (λύκος).
Τι να κάνουμε; Ο Λένιν δίνει και εδώ την απάντηση.
Ολα σχεδόν τα φυτά της χώρας μας που απαντώνται σε περιοχές μεσογειακού κλίματος έχουν προσαρμογές με τις οποίες μπορούν να επιβιώσουν κατά τη διάρκεια της φωτιάς και να επανέλθουν ύστερα από αυτή.
Τα πεύκα επανέρχονται μόνο με φύτρωση των σπόρων τους, πράγμα το οποίο σημαίνει μεγάλη καθυστέρηση στην αποκατάσταση των πευκώνων που κάηκαν, και αυτός είναι ακόμη ένας λόγος για τη μη χρησιμοποίηση πεύκων στους νέους χώρους πρασίνου που δημιουργούμε. Από την άλλη, θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι στα καμένα φυσικά πευκοδάση υπάρχει συνήθως αυξημένη φυσική αναγέννηση. Ετσι δεν είναι αναγκαία η αναδάσωση.
Οι καμένοι θαμνώνες αν δεν υπάρξει ανθρώπινη παρέμβαση επανέρχονται ταχύτατα.
Η επανάκαμψη των φυτών, ιδιαίτερα είναι ταχύτατη επειδή τα νέα φύλλα είναι μεγάλα και η φωτοσύνθεση των φυτών ιδιαίτερα αυξημένη.
Κλάδεμα των δένδρων, κίνητρα για διατήρηση υλοτόμων στα χωριά.
Απαγόρευση της βόσκησης στις περιοχές που κάηκαν.
Και φυσικά όχι άλλοι οικισμοί σε δασικές εκτάσεις.
http://kafedaki.blogspot.com/search/label/...%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B4%CE%B1%CF%83%CF%8E%CF%83%CE%B5%CF%89%CE%BD
Yparhoyn 4 me 5 periohes tiw athinas poy tha borousan na prasinisoun mionontas ti thermokrasia stin poli 1 me 2 vathmoys.
Καλή επιτυχία Κατερίνα!
Επιτέλους νέα πρόσωπα.
kati prepei na peite kai tin ekmetaleysi ton akalipton horon gia prasino.
Δημοσίευση σχολίου