«Η κυβέρνηση στηρίζει τους βολεμένους»
«Το φαινόμενο των κατ’ επάγγελμα πολιτικών, πιστεύω ότι προκαλεί τον κόσμο και επιφέρει πολύ μεγάλη φθορά στη σχέση της πολιτικής με την κοινωνία»
Ο κόσμος είναι ιδιαίτερα δύσπιστος με την πολιτική γενικά, τους πολιτικούς ειδικότερα και τις πραγματικές τους προθέσεις. Γιατί αποφασίσατε να ασχοληθείτε με την πολιτική;
Ο κόσμος έχει δίκιο πολλές φορές να είναι δύσπιστος με την πολιτική και τους πολιτικούς. Όμως από την άλλη, η ισοπέδωση είναι αντιδημοκρατική και «καθεστωτική». Το να βάζεις όλους τους πολιτικούς στο ίδιο τσουβάλι, το να λες «όλοι ψεύτες είναι» βολεύει αυτούς που δεν θέλουν να αλλάξουν τα πράγματα. Ευνοεί εκείνους που βολεύονται με τη σημερινή κατάσταση. Στην κοινωνία μας υπάρχουν ευσυνείδητοι και ασυνείδητοι. Εκείνοι που βολεύονται και εκείνοι που αγωνίζονται. Εκείνοι που μιλούν και εκείνοι που δρουν. Εκείνοι που επιλέγουν τις εύκολες λύσεις και εκείνοι που επιλέγουν κάποιες φορές να γίνονται ακόμη και δυσάρεστοι. Τέτοιοι άνθρωποι υπάρχουν και τους βλέπουμε συνεχώς στην καθημερινότητά μας. Δεν αποφάσισα να ασχοληθώ με την πολιτική για να αποκαταστήσω το προσωπικό μου μέλλον. Είμαι μία νέα γυναίκα και ταυτόχρονα με την πολιτική μου πορεία, εργάζομαι ως μάρκετινγκ μάνατζερ σε δύο επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα. Και θεωρώ ότι είναι πολύ κρίσιμο για κάποιον που θέλει να εκπροσωπήσει τους συμπολίτες του να εργάζεται και να μπορεί να νιώθει τις αγωνίες και τις ανησυχίες των συμπολιτών του. Το φαινόμενο των κατ’ επάγγελμα πολιτικών, πιστεύω ότι προκαλεί τον κόσμο και επιφέρει πολύ μεγάλη φθορά στη σχέση της πολιτικής με την κοινωνία. Το επαγγελματικό ασυμβίβαστο των βουλευτών είναι από τα πρώτα ζητήματα που θα πρέπει να ρυθμιστούν με τη νέα συνταγματική αναθεώρηση. Αυτό που μου αρέσει στη δημόσια δραστηριοποίηση, είναι ότι μπορείς να εμπνέεις και να εμπνέεσαι, να εκφράζεις και να εκφράζεσαι, να χρωματίζεις και να χρωματίζεσαι από τις προσδοκίες των πολλών.
Πώς σχολιάζετε το γεγονός, ότι παρότι η χώρα πέρασε μία εθνική τραγωδία τις τελευταίες μέρες, το ΠΑΣΟΚ φαίνεται από τις τελευταίες δημοσκοπήσεις να μην αναπτύσσει δυναμική εξουσίας;
Στην Ελλάδα έχει παρεξηγηθεί ο ρόλος των δημοσκοπήσεων με αποτέλεσμα από επιστημονικό μέσο αποτύπωσης των πολιτικού κλίματος, έχουν μεταβληθεί σε εργαλείο χειραγώγησης της κοινής γνώμης. Και αυτό δεν έχει να κάνει τόσο με τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων, όσο με τον τρόπο ανάδειξης και πολιτικής τους εκμετάλλευσης. Η διεθνής εμπειρία δείχνει ότι μία διαφορά της μίας ή των δύο μονάδων, δεν είναι ποσοστό από το οποίο μπορούν να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα. Αντιθέτως, μία τέτοια διαφορά δείχνει ένα εξαιρετικά ρευστό πολιτικό σκηνικό, με λίγο πολύ ίδιες δυνάμεις για τα δύο μεγάλα κόμματα. Σε τόσο μικρές διαφορές πρέπει όλοι να είμαστε επιφυλακτικοί στις προβλέψεις. Έχουμε άλλωστε το παράδειγμα των εθνικών εκλογών του 2004, στις οποίες βάσει των exit poll, με τη διαφορά μέσα στα όρια του στατιστικού λάθους, είχαμε την συντομότερη διακυβέρνηση στην ελληνική ιστορία με τη Νέα Δημοκρατία να είναι για δύο ώρες το πρώτο κόμμα. Το πολιτικό σκηνικό που διαμορφώνεται αυτή τη στιγμή, δείχνει μία σαφή τάση αποδοκιμασίας του καθεστωτισμού, της ραθυμίας και της ανοργανωσιάς, με τις οποίες αντιμετώπισε η Νέα Δημοκρατία την εθνική κρίση. Η εθνική καταστροφή που προκάλεσαν οι πυρκαγιές λειτούργησε ως σοκ στην κοινωνία και απελευθέρωσε δυναμικά υπόγεια ρεύματα, τα οποία δεν αποτυπώθηκαν στις δημοσκοπήσεις, αλλά θα αποτυπωθούν στην κάλπη. Εμείς πιστεύουμε ότι θα νικήσουμε. Και είναι μία πίστη την οποία αντλούμε επειδή πραγματικά πιστεύουμε στη δύναμη των ιδεών μας και στην πληρότητα των προγραμματικών μας δεσμεύσεων. Ένα κομμάτι της κοινωνίας και ιδιαίτερα οι νέοι δεν δείχνει εύκολα την εμπιστοσύνη του. Όμως και εγώ νέος άνθρωπος είμαι και οι νέοι πρέπει να προχωρούν με τσαγανό, όρεξη και ορμή. Η αδράνεια και η απάθεια ρίχνουν νερό στο μύλο των βολεμένων. Τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν και θα τα αλλάξουμε. Μπορούμε να νικήσουμε και θα νικήσουμε.
Σημαντική μερίδα του κόσμου θεωρεί ότι σήμερα τα δύο μεγάλα κόμματα εφαρμόζουν την ίδια πολιτική. Υπάρχουν διαφορές μεταξύ ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας;
Ζούμε σε μία κοινωνία που είναι βέβαιο ότι έχει αλλάξει σε πολύ μεγάλο βαθμό τις τελευταίες δεκαετίες. Έχουμε να κάνουμε με μία χώρα που έχει αναπτυχθεί ραγδαία, ενώ από την άλλη ένα σημαντικό κομμάτι του κόσμου πιέζεται κοινωνικά και οικονομικά με αποτέλεσμα να παράγεται ανασφάλεια. Άνθρωποι που ζούσαν πολύ άνετα πριν από λίγα μόλις χρόνια, σήμερα μετά βίας τα βγάζουν πέρα. Αντικρίζουμε το φαινόμενο της γενιάς «των 700 Ευρώ», μίας νέας γενιάς κακοπληρωμένης, απαισιόδοξης και αποκλεισμένης από τις ευκαιρίες. Ένα ολόκληρο κομμάτι της κοινωνίας αντιμετωπίζει ευθέως το φάσμα της φτώχειας. Η απειλή αυτή που αγγίζει πάρα πολλούς ανθρώπους, δεν αντιμετωπίζεται με πλούσια λόγια. Ο κ. Καραμανλής διακρίνεται άλλωστε για τον πλούσιο συναισθηματικό του κόσμο και τη θεατρικότητα των κινήσεών του. Όταν κάτι δεν πάει καλά στη χώρα, ο κ. Καραμανλής λυπάται και οργίζεται. Θέλουμε να εξασφαλίζουμε όχι απλώς ένα ανεκτό επίπεδο διαβίωσης αλλά την φιλοδοξία της προόδου και της προκοπής για τον κόσμο που νιώθει ανασφαλής και αποκλεισμένος . Ωστόσο, στη σύγχρονη εποχή η πολιτική ασκείται ίσως περισσότερο σε πρακτικό επίπεδο παρά στο επίπεδο των μεγάλων συμβολισμών, όπως άλλοτε. Και αυτό πιθανόν προκαλεί την εντύπωση ότι οι πολιτικοί διαχωρισμοί έχουν επιχωματωθεί. Δεν είμαστε όλοι το ίδιο και είμαστε περήφανοι γι’ αυτό. Θέλουμε να ενισχύουμε συνεχώς το κύρος αυτής της χώρας. Γι’ αυτό δεν θα βάζαμε ποτέ το κομματικό συμφέρον πάνω από το εθνικό, διασπείροντας φήμες για «ασύμμετρες απειλές» τραυματίζοντας τη χώρα. Θέλουμε μία κοινωνία δίκαιη και μία νέα γενιά σίγουρη και περήφανη. Θέλουμε τις μεταρρυθμίσεις που θα απελευθερώσουν επιτέλους τις τεράστιες δυνατότητες αυτής της χώρας. Η μεγάλη πολιτική μας διαφορά είναι ότι η ελληνική συντηρητική παράταξη στηρίζει τους βολεμένους, ενώ μόνο στα λόγια και τις πλούσιες σε εκφραστικότητα διακηρύξεις υιοθετεί τις μεταρρυθμίσεις, την κινητικότητα και την κοινωνική ασφάλεια. Και είναι καλώς ή κακώς πολιτική διαφορά και όχι απλώς τυχαία σύμπτωση.
