Συντρόφισσες και σύντροφοι η Συνδιάσκεψη αυτή θέλει να μεταφέρει μέσα από όλους αυτούς τους συνέδρους από όλη τη χώρα μια μεγάλη αγωνία του ελληνικού λαού: Πού πάει το Κίνημα. Μια αγωνία που εκφράστηκε στο παρελθόν αλλά κάποιοι κλείνανε τα αυτιά τους. Το Κίνημα θεωρούμε ότι έχει φτάσει στον πάτο. Αυτό μπορεί να ακούγεται άσχημα σύντροφοι, είναι όμως και ελπιδοφόρο, γιατί σημαίνει ότι η μόνη πορεία που υπάρχει αυτή τη στιγμή είναι προς τα πάνω.
Την αφορμή μας την έδωσε ο Βαγγέλης ο Βενιζέλος, ο «σύντροφος» Βαγγέλης Βενιζέλος. Ξύπνησε μέσα μας αντανακλαστικά που είχαν πέσει σε αδράνεια. Μας θύμισε με τον τρόπο και με το λόγο του τη διαφορά ανάμεσα στο κοινωνικό ΠΑΣΟΚ και το κυβερνητικό ΠΑΣΟΚ που περιμένει να του υποσχεθεί κάποιος ότι το πάρτι της εξουσίας μπορεί να συνεχιστεί.
Μας θύμισε τη διαφορά ανάμεσα στο πολιτικό θάρρος που λέει «ευθύνομαι» και στον πολιτικό κυνισμό που βλέπει την ώρα που όλοι θρηνούμε την ευκαιρία για τη δική του ανάδειξη. Μας θύμισε τη διαφορά ανάμεσα στον πραγματικά προοδευτικό πολιτικό, που μιλά με αξίες και με αρχές και στον πολιτικό που μιλάει στη βάση του «ικανού και του ανίκανου», μια βαθιά συντηρητική θέση που προσωπικά προσβάλει την αισθητική μου και δεν ανήκει σε συντρόφους.
Ο Γιώργος ο Παπανδρέου μας λέει να ξαναγυρίσουμε στον πολίτη. Να σταθούμε δίπλα του στα προβλήματά του και εγώ συμφωνώ με τις παραινέσεις του Προέδρου αλλά θέλω να του πω κάτι. Ότι αυτό για να γίνει χρειάζεται ένα κόμμα βαθιά δημοκρατικό. Πάνω απ' όλα στα όργανα αυτού του κόμματος θα υπάρχει η έκφραση του αγρότη, η έκφραση του εργάτη, η έκφραση του νέου, η έκφραση του μετανάστη.
Πιστεύω ότι αυτή η φωνή όλων αυτών δεν φτάνει Πρόεδρε μέχρι τη Χαριλάου Τρικούπη. Οι πόρτες εκεί ήταν κλειστές για καιρό. Πρέπει να ανοίξουν για να μπορέσουμε να ακούσουμε τους συμπολίτες μας. Δεν υπάρχει πλέον, κανένας θεωρούν οι πολίτες στις συνοικίες που να υπερασπίζεται τα δικαιώματα των απλών πολιτών.
Αυτοί οι πολίτες δεν έχουν εγκαταλείψει την ιδέα της κοινωνικής δικαιοσύνης, απλά δεν βλέπουν κανέναν δίπλα τους να τους υπερασπίζεται και να τους καθοδηγεί. Τον υπερασπίζεται πια αυτόν τον πολίτη σύντροφοι ο δημοσιογράφος - τηλεστάρ, στα ριάλιτι των 8 , που κατακεραυνώνει στο όνομα του πολίτη και για τα δικαιώματα του πολίτη -τι ειρωνεία! - τους δικούς μας εκπροσώπους, τους εκπροσώπους του ΠΑΣΟΚ, του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος που πολλές φορές η εμφάνισή τους αρχίζει και τελειώνει εκεί που σταματάει η προσωπική τους προβολή.
Αυτό Πρόεδρε πρέπει να τελειώσει στις 12 του Νοέμβρη. Θα τους πει κανείς Πρόεδρε ότι κάθε φορά που συγκεκριμένα πρόσωπα βγαίνουν στο γυαλί εμείς απαξιωνόμαστε όλο και περισσότερο στα μάτια της κοινωνίας; Για να μπορέσουμε να ξαναγίνουμε καθοδηγητές στα προβλήματα του λαού, θα πρέπει η κάθαρση να ξεκινήσει από εμάς, από μέσα.
Και την επόμενη φορά Πρόεδρε που θα επιβάλλουμε ανοιχτές δημοκρατικές διαδικασίες να μπορέσουμε να διασφαλίσουμε την καθαρότητά τους γιατί εμείς οι νέοι Πρόεδρε, που δεν συρθήκαμε πίσω από άρματα έχουμε πολύ πικρή εμπειρία από τις εσωκομματικές διαδικασίες.
Εσωκομματική δημοκρατική διαδικασία σημαίνει να σεβόμαστε όλους τους συντρόφους ανεξάρτητα από ηλικία, από θέσεις στην κομματική ιεραρχία, από τόπο καταγωγής και μορφωτικό επίπεδο. Να τους δίνουμε ίσο χρόνο να μιλήσουν και όχι προνομιακό χρόνο σε συγκεκριμένα στελέχη και απευθύνομαι στο Προεδρείο και να τους δίνουν ίσο χρόνο να εκφραστούν.
Το αποτέλεσμα; Στο περασμένο Εθνικό Συμβούλιο πολλοί δεν μίλησαν ενώ κάποιοι που καθημερινά μονοπωλούν το χρόνο στις τηλεοράσεις, στα κανάλια, μίλησαν απεριόριστα.
Αυτοί, στο προηγούμενο Εθνικό Συμβούλιο συντρόφισσες και σύντροφοι είπαν ότι είναι ουδέτεροι. Σήμερα, μετά από το χτεσινό ξέσπασμα των συνέδρων της συνδιάσκεψης υπέρ του Γιώργου Παπανδρέου, δήλωσαν ότι έχουν άποψη. Αυτοί όμως είναι οι μπροστάρηδες ; Να τους χαιρόμαστε τέτοιους μπροστάρηδες. Μην ξεχάσουμε στις επόμενες εκλογές να τους στείλουμε στη Βουλή και να μας καθοδηγήσουν.
Δυστυχώς αυτό είναι το πρόβλημα της πολιτικής σήμερα. Όλοι περιμένουν τις δημοσκοπήσεις, όλοι περιμένουν το λαό και μετά έρχονται πίσω από το λαό να εκφράσουν τη θέση τους. Εμείς όμως και η κοινωνία έχουμε ανάγκη από πολιτικούς μπροστάρηδες που θα δείχνουν το δρόμο σαν τον Γιώργο Παπανδρέου και θα καλούν την κοινωνία να έρθει να τους ακολουθήσει.
Το ΠΑΣΟΚ έχει τρωθεί και ηθικά στην κοινωνία. Θέλουμε να μιλήσουμε για την ηθική στην πολιτική; Ο κόσμος διψά για πολιτικούς πρότυπα, όχι για πολιτικούς αρχηγίσκους, για πολιτικούς που είναι καθημερινά δίπλα του στα προβλήματα.
Γι´ αυτούς που μπορούν να εκπροσωπήσουν το νεαρό που κάνει delivery κάθε βράδυ και κινδυνεύει, την κομμώτρια που εισπνέει χημικά χωρίς προστασία και ανάλογη ασφάλεια, τον αγρότη που χρησιμοποιεί ανεξέλεγκτα λιπάσματα σε βάρος της δικής του υγείας και σε βάρος της υγείας όλων μας, τον μικρομεσαίο επιχειρηματία που νιώθει ότι πάει σε πόλεμο κάθε πρωί που ξεκινάει να πάει στη δουλειά του. Το νέο που δουλεύει στο δημόσιο ανασφάλιστος.
Πιστεύω ότι στις 12 Νοεμβρίου με Πρόεδρο τον Γιώργο Παπανδρέου πρέπει το ΠΑΣΟΚ να πορευθεί δίπλα σε αυτούς, στον εργαζόμενο και στον μικρομεσαίο, αλλιώς σύντροφοι δεν έχουμε λόγο ύπαρξης κρίνω.
Σας ευχαριστώ πολύ που με ακούσατε.
